تولید دانش و توسعه در هزارۀ سوم و بررسی معیارهای علمی مقالات پژوهشی جغرافیای شهری ایران

دانش و تولید آن، به‌عنوان منبع بنیادین خلق و حفظ اقتصاد، اجتماع و فرهنگی پویا همواره در طول تاریخ اهمیتی فزاینده داشته و موتور توسعة همه‌جانبة کشورها بوده است، اما در چند دهة گذشته اهمیت توسعة علمی در گفتمان نظریة جدید رشد و توسعه بیش‌ از پیش مطرح شده و دهکدة جهانی به‌سوی نظم جهانی اطلاعات پیش رفته است. براین‌اساس، در پژوهش حاضر ضمن تشریح ژرف و موشکافانة این روندها و تحولات، ویژگی‌های مهم‌تر مقالاتعلمی-پژوهشی در فرایند تولید دانش مشخص می‌شود و درنهایت میزان توجه به این ویژگی‌ها و معیارها در مقالاتعلمی-پژوهشی جغرافیای شهری بررسی و تحلیل می‌شود. روش تحقیق حاکم بر پژوهش کمی-کیفی و توصیفی-تحلیلی است. در روش کیفی از تکنیک دلفی و تحلیل محتوا و در روش کمی از پرسشنامة طیفی و آزمون T تک‌معیاره و فریدمن استفاده شده و به‌منظور رتبه‌بندی معیارها و زیرمعیارها از روش تحلیل چندمتغیره بهره گرفته شده است. براساس نتایج، در جهان فراصنعتی، سرمایه‌داری دانش نمایان می‌شود و اجتماعات پیشرفته در تکاپو برای نیل به توسعه‌ای دانش‌محور هستند و در این بین شهرها با قرارگرفتن در کانون این روندها و تلاش برای تطابق خود با آن، به‌دنبال خلق مزیت رقابتی پایدار هستند. علاوه بر این، یافته‌ها نشان می‌دهد که از نظر متخصصان، معیارهای «معناداری و خلاقیت»، «پایه‌های قوی روش‌شناسی» و «اصول اخلاقی» جایگاه بالاتری نسبت به سایر معیارها در تولید دانش دارند، درحالی‌که در مقاله‌های علمی-پژوهشی جغرافیای شهری این معیارها نسبت به سایر معیارها جایگاه پایین‌تری دارند.